Kinderen met faalangst stellen zichzelf vaak onrealistische doelen. Deze kinderen stellen
zichzelf ofwel te lage ofwel te hoge doelen. Bij het stellen van niet-haalbare doelen, ervaren deze kinderen vaak mislukkingen,
waardoor ze bevestigd worden in hun (faalangstige) gedrag en gevoelens.
Het doel van het ‘realistisch leren
denken’ is de kinderen leren zichzelf haalbare doelen te laten stellen. Natuurlijk dient hierbij rekening te worden
gehouden met het individuele niveau van het kind. Bij lange termijn doelen is van belang een kind stap voor stap concrete
subdoelen te laten formuleren, waardoor het einddoel reëel wordt gemaakt.
